Jezu, chcę cierpieć, cierpieć dla Ciebie. Zawsze z modlitwą na ustach. Często upada, kto często podejmuje postanowienia. A co dzieje się z kimś, kto postanawia rzadko?
Nie robiłam często postanowień, ale i żadnego nigdy nie dotrzymałam, grzeszyłam na wszelkie sposoby, codziennie prosiłam Jezusa o cierpienie, o dużo cierpienia.
Od czasu, kiedy mama obudziła we mnie marzenia o Niebie, zawsze, nawet kiedy grzeszyłam, gorąco go pragnęłam i gdyby Jezus pozwolił mi wybierać, wolałabym uwolnić się od ciała i odlecieć do Nieba.
W tym samym roku pojawiło się we mnie inne pragnienie: czułam, jak rośnie we mnie pragnienie kochania Jezusa Ukrzyżowanego, a zarazem cierpienia i pomagania Jezusowi w Jego Męce.
Źle robi mi to, że jestem tak daleko od Najświętszego Sakramentu.
Chcę podążać za Tobą za cenę cierpienia i chcę tego gorąco; nie, Jezu, nie chcę więcej męczyć Cię swoim letnim postępowaniem, jak do tej pory; musiało to budzić w Tobie niesmak.
Nosiłam pierścionek; i ten zdjęłam i odtąd nic już nie miałam.
Zdaję się na Ciebie, mój Boże. Wszystkie moje dążenia, wszystkie uczucia będą dla Ciebie.
Czuję się słaba, Jezu, ale z Twoją pomocą, mam nadzieję, zdołam żyć inaczej, to znaczy bliżej Ciebie.
Nieraz zastanawiałyśmy się nad moimi grzechami i nad moją niewdzięcznością dla Jezusa i zaczynałyśmy obie płakać.
Każdego wieczoru, ledwie wyszłam ze szkoły, szłam do domu, zamykałam się w pokoju i klęcząc odmawiałam cały Różaniec, a w nocy nieraz wstawałam na jakiś kwadrans i polecałam Jezusowi moją biedną duszę.
Trzy, cztery razy w tygodniu przystępowałam do Komunii Świętej i Jezus przychodził, chociaż byłam taka niedobra, był ze mną, mówił mi tyle rzeczy.
Pamiętaj, że cenną biżuterią, która upiększa oblubienicę ukrzyżowanego Króla, mogą być tylko ciernie i krzyż.
Codziennie odwiedzać Pana Jezusa w Sakramencie i mówić do Niego bardziej sercem, niż językiem.
Ze wszystkich sił pracować nad tym, by nie prowadzić rozmów na tematy obojętne, a tylko o sprawach Nieba.
Nie pragnęłam niczego więcej: codziennie dostawałam dziesiątkę i codziennie słuchałam objaśnień kolejnego momentu Męki.
Gemmo, ileż dostałaś od Jezusa!
Pamiętajmy, że jesteśmy niczym, Bóg jest wszystkim, Bóg jest naszym Stwórcą, wszystko, co mamy, mamy od Boga.
Widziałam, jak bardzo jestem niewdzięczna wobec mego Boga i jak strasznymi grzechami cała jestem pokryta.
Wychowawczyni często mówiła na mnie „Pyszna".
Nieraz w ciągu dnia popadałam w pychę, zanim się spostrzegłam.
Gemmo, należysz do Jezusa; powinnaś być cała Jego. Bądź dobra: Jezus jest z ciebie zadowolony, ale bardzo potrzebujesz pomocy. Rozważanie Męki Pańskiej ma być dla ciebie czymś najdroższym.
Za każdym razem, kiedy bije zegar, trzy razy powtórzę: O mój Jezu, miłosierdzia.
Najgorsza ze wszystkich byłam zawsze ja, któż może wiedzieć, jaki rachunek muszę zdać Panu za zły przykład, jaki dawałam rodzeństwu i znajomym!
Często będę odwiedzać Jezusa w Najświętszym Sakramencie, zwłaszcza wtedy, kiedy będę smutna.
Czarny Szkaplerz Męki Pańskiej
Aktualności
Ogólne informacje o Bractwie
Bractwo Czarnego Szkaplerza
Oto on dźwigał nasze choroby i wziął na siebie nasze cierpienia, a my uznaliśmy go za ukaranego, pobitego i pognębionego przez Boga. Lecz on był zraniony za nasze grzechy, zmiażdżony za nasze winy. Dla naszego zbawienia znosił karcenie, przez jego rany zostaliśmy uzdrowieni (Iz 53, 4-5).
Bractwo Czarnego Szkaplerza jest stowarzyszeniem religijnym osób świeckich i duchownych, propagującym kult męki Pańskiej w ramach charyzmatu Zgromadzenia Męki Jezusa Chrystusa (Ojców Pasjonistów).
Historia
Czarny szkaplerz jest symbolem habitu, jaki założyciel pasjonistów i mniszek pasjonistek klauzurowych, Święty Paweł od Krzyża (1694−1775), otrzymał w wizji wewnętrznej w 1720 roku, gdy zamierzał założyć zakon dla krzewienia czci i nabożeństwa do męki Pana Jezusa. W Castellazzo zobaczył siebie ubranego w czarny habit z krzyżem na piersi, pod którym widniał napis: Jezus. Silnym pragnieniem Świętego Pawła – oprócz założenia wspomnianych zgromadzeń – stało się, aby charyzmat pasyjny był przekazywany również osobom świeckim. Powoływał więc różne grupy świeckich, które podejmowałyby w swych modlitwach tajemnice męki Pańskiej. W 1861 roku Błogosławiony Pius IX zatwierdził Bractwo Najświętszego Krzyża i Męki Pana Naszego Jezusa Chrystusa. Istniało ono potem przy bazylice Pasjonistów Scala Sancta (sanktuarium Świętych Schodów) w Rzymie. Szkaplerz stał się zewnętrzną oznaką przynależności do Bractwa. Papież zezwolił, by szkaplerz ten mogli przyjmować i nosić wszyscy wierni. Benedykt XV podniósł Bractwo przy Scala Sancta do godności Arcybractwa (Archisodalitatis ad honorem seu Primariae), nadając mu pierwszeństwo wśród innych. Jego członkowie zostali w sumieniu zobowiązani do codziennego rozpamiętywania męki Pańskiej, częstego przyjmowania Komunii Świętej, praktykowania różnych umartwień, pokuty, zwłaszcza w piątki.
Dzisiaj
Duchowość czarnego szkaplerza sprowadza się do realizacji ślubu specjalnego pasjonistów (dawniej zwanego czwartym), do memoria Passionis (rozpamiętywanie i głoszenie męki Chrystusa). Osoba wstępująca do Bractwa zobowiązuje się do rozważania męki Pańskiej, do wyznaczonych modlitw pasyjnych i – w miarę możliwości – do dawania świadectwa o miłości Bożej objawionej na krzyżu. Nie jest to jednak obwarowane grzechem, tak jak w przypadku ślubu zakonnego. Jest to zobowiązanie dobrowolne osoby, która staje się niejako „świeckim pasjonistą”.
Bractwo zostało odnowione w roku 2013 i ma statut stowarzyszenia religijnego, przypisanego do zgromadzenia pasjonistów.
Celebracje
Głównymi uroczystościami Bractwa są: Uroczyste Wspomnienie Męki Jezusa Chrystusa (piątek poprzedzający Środę Popielcową); Święto Podwyższenia Krzyża Świętego (14 września); Święto Najświętszej Maryi Panny Bolesnej (15 września); Uroczystość Świętego Pawła od Krzyża, założyciela zgromadzenia pasjonistów i mniszek pasjonistek klauzurowych (19 października). Szczególnym dniem kultu jest również Wielki Piątek Męki Pańskiej.
Obowiązki
Do obowiązków członków Stowarzyszenia należy osobiste dążenie do świętości, zgodnie z duchowością Zgromadzenia Męki Jezusa Chrystusa, szerzenie memoria Passionis oraz wspomaganie zmarłych, których dusze przebywają w czyśćcu. Szczególnie akcentuje się medytację męki Jezusa Chrystusa, zgodnie z nauką i charyzmatem Zgromadzenia Męki Jezusa Chrystusa, zachęca się do uczestniczenia w corocznych rekolekcjach Bractwa.
Zapisy
Do Bractwa może zapisać się każda osoba wierząca i praktykująca, gotowa wypełnić warunki statutu oraz ta, która nie nosi jeszcze żadnego szkaplerza pasyjnego. Przed wstąpieniem należy wypełnić odpowiednią deklarację, aby zostać wpisanym do Księgi Bractwa Czarnego Szkaplerza.
Patroni Bractwa
Święty Paweł od Krzyża, Święty Gabriel od Matki Bożej Bolesnej, Święta Gemma Galgani
